(Με γυροβολιές άπειρες..)

Ένα ακόμη πέταγμα μένει αγάπη μου.
Ένα φτερούγισμα μόνο, πάνω απ’ τη φωλιά
του κούκου.
Ένα.

Ύστερα, δικιά σου..

«Η Κραυγή δεν είναι δική σου.

Δε μιλάς εσύ· μιλούν αρίφνητοι πρόγονοι με
το στόμα σου.

Δεν πεθυμάς εσύ· πεθυμούν αρίφνητες γενεές
απόγονοι με την καρδιά σου.

Οι νεκροί σου δεν κείτουνται στο χώμα.
Γένηκαν πουλιά, δέντρα, αγέρας. Κάθεσαι
στον ίσκιο τους, θρέφεσαι με τη σάρκα τους,
αναπνές το χνότο τους. Γένηκαν Ιδέες και
πάθη, κι ορίζουν τη βουλή σου και την πράξη.

"Τέλεψε το έργο μας! Τέλεψε το έργο μας!
Μέρα νύχτα μπαινοβγαίνουμε στο κορμί σου
και φωνάζουμε. Όχι, δε φύγαμε, δεν ξεκορμίσαμε
από σένα, δεν κατεβήκαμε στη γης.
Μέσα από τα σωθικά σου ξακλουθουμε τον αγώνα.
Λύτρωσε μας!"

Μα εσύ να ξεδιαλέγεις. Ποιος πρόγονος να
γκρεμιστεί πίσω στα τάρταρα του αίματου σου και
ποιος ν' ανηφορίσει πάλι στο φως και στο χώμα.

Μην τους λυπάσαι! Κάθου άγρυπνος στην καταβόθρα
της καρδιάς σου και ξεδιάλεγε. Τούτος ο ίσκιος,
να λες, είναι ταπεινός, σκοτεινός, σα ζώο·
να φύγει! Τούτος είναι σιωπηλός και φλεγόμενος,
πιο ζωντανός από μένα· ας πιει το αίμα μου όλο..»

SALVATORES DEI

Μη με φιλάς..

Όχι ακόμα..

Βαρέθηκα να ταξιδεύω ρε.. κουράστηκα.
Απ' αλμύρα σ' αλμύρα, από ντόκο σε ντόκο.

Έχει πιάσει μούργα το τιμόνι απ' τα χέρια που
με κουμαντάρανε.
Πέρασε κρύος αέρας απ' τα φινιστρίνια και οι μνήμες
σκουριάσανε.

Εν' αμπάρι φορτίο, αγάπες πειρατικές και νόμιμες.
Προδοσίες κι ανταρσίες.
Τελωνεία και τελώνια.

Καιρός μου είναι να ξεφορτώσω.
Καιρός μου είναι να πατήσω γη.

Παρά να βυθιστώ στον τόπο μου..
Ας σαπίσω στα ξένα..

Γιατί δε μου μιλάς;

Powered by eSnips.com

Ζ + Θ = L. F. E.

"Τέλειωσα...Αχ φως μου...Τέλειωσα...Σε φτάνω!"
"..."
"Αχ φως μου..."
"..."
"...δεν το πιστεύω πόσο απότομα και δυνατά μ' έκανες να..."
"Σου άρεσε..."
"Με δουλεύεις; Δες πως στραγγίζουν τα υγρά μου πάνω στο σεντόνι..."
"Ναι...βλέπω..."
"..."
"..."
"Με λένε Ζωή...Με λέγαν δηλαδή γιατί μετά από σένα...δεν είμαι πια και τόσο σίγουρη..."
"Ναι..."
"Έτσι ομιλητικός είσαι πάντα καβαλάρη μου;"
"Εξαρτάται...Είναι θέμα..."
"...χημείας;"
"Απλά...δεν είμαι καλός στα λόγια Ζωή..."
"Δεν πειράζει καβαλάρη μου...Είσαι καλός στα άλλα…"
"..."
"Έχεις πάει με πολλές ε;"
"Αμέτρητες..."
"Ήμουν σίγουρη... Δεν είσαι απ' αυτούς που θυμούνται ονόματα το πρωί..."
"Θυμάμαι τα πάντα..."
"Ναι καλά! Πες μου λοιπόν το όνομα αυτής που πήγες μαζί της χθες..."
"Ζωή..."
"Χα! Τα μπέρδεψες ήδη...Με τη Ζωή πήγες σήμερα καβαλάρη μου...Που πας; Φεύγεις κιόλας;"
"Πρέπει..."
"Θα σε ξαναδώ ποτέ άραγε;"
"Ίσως...Σε μιαν άλλη Ζωή..."
"..."
"Καληνύχτα..."
"Ξημερώνει καβαλάρη μου...Καλημέρα..."

(Για τις αγάπες που 'φυγαν νωρίς...)